Verdrietig en stil zijn we vanwege het overlijden van Jan Bouten. 

Jan was bestuurslid, trainer en coach bij Hovoc, maar Jan heeft ook aan de andere kant van het spoor, bij onze vereniging, veel betekend. Hij is jaren lang actief geweest als trainer en coach bij VC Athos ’70. Velen hebben hem in de ‘Stapakkertijd’ als trainer en/of coach gehad. Zowel bij de jeugd als bij de senioren heren en dames was hij actief. Jan heeft velen binnen Athos in het volleyballen groot gebracht. Hij heeft velen de technieken en tactieken van het volleybalspel geleerd. Onder andere heeft hij in de beginjaren successen gekend met de heren als trainer en coach, heeft hij met dames 1 de destijds genoemde ‘Topklasse’ (tegenwoordige derde divisie) gespeeld, is hij met de meisjes B als assistent-coach naar de Open Clubkampioenschappen geweest in Apeldoorn en nog vele andere successen van onze vereniging waar Jan op de een of andere manier bij betrokken was als trainer en/of (assistent-)coach.

Jan was recht voor zijn raap, ongezouten en enorm gedreven. Veel van zijn gevleugelde uitspraken worden nu nog regelmatig gequoot. Aanvallen: “Slao motte geej!” (Hoger)Springen: “Doar ken nog ginne krant onger.” Verdedigen: “Asde gee um met iëne hand kent raken, kunde dur ok met twië hand beej!” Of: “Wao gee met de veut beej kent, kende ok met de handen beej!” En als het niet ging zoals hij het voor ogen had: “Het ienige det geej kent is springen, verder kende niks!” In zijn fanatisme voor het spelletje ging het niet altijd over rozen, soms was hij hard, maar met een enorm groot volleybalhart. Met die passie en het vuur van zijn volleybalhart heeft hij vele andere vuren binnen onze vereniging aangewakkerd. Menig volleybalhart binnen onze vereniging is door zijn toedoen harder en sneller gaan kloppen. Daar zijn we hem erg dankbaar voor. 

Wij wensen de familie heel veel sterkte toe. 

VC Athos ’70